Δευτέρα 3 Ιουνίου 2013

Το νόημα της φωτογραφίας (πσσσς ωραίος)…

Λοιπόν μιας και σε αυτό το μπουρδελο μπλογκ τα αναλύσαμε όλα ήρθε η ώρα να πιάσουμε το νόημα των φωτογραφιών (κοινώς: άκουσα πολλές παπαριές το Σ/Κ για τις Photoooobizzz και είπα να ΠΑΡΩ ΘΕΣΗ! Ακραία αντρίλα).




Λοιπον, εγω ΔΕΝ θα αναφερθώ στα γραφικά περι φάτσαμπουκ (naaiiiiiaai to facebook leei re c!!!!) αυτά τα είπε ο ραψωδός ο φιλόλογος, εγώ θα μπω στην ουσία (όπως πάντα μετά την 4η μπύρα άλλωστε). Πάμε:





Ρε μανς, και γουμάνισες βλέπω τον κόσμο να τσακώνεται αν βγήκε ωραία η μια φωτογραφία ή αν βγήκε άσχημη η άλλη και τα ρέστα, ΚΑΙ ΕΡΩΤΩ: γιατί βγάζετε φωτογραφίες ρε παιδιά? Και φυσικά μου απαντούν: «μα τι βλακείες λες? Για να θυμόμαστε την στιγμή», και ΤΟΥΣ ΑΠΑΝΤΩ: «μα αν καλή μου γυναίκα (ή άντρα, οκ πάντα γυναίκα είναι ας μην κρυβόμαστε), αν σε νοιάζει να θυμάσαι την στιγμή, θα έπρεπε να σε νοιάζει η φωτογραφία να είναι απλά ικανή να σου θυμίζει την στιγμή που την τράβηξες, όχι πόσο ωραία δείχνεις σε αυτήν». ΕΞΗΓΩ ! ΑΚΟΥΣΤΕ:  αν εγώ περνάω πολύ καλά σε μια συγκεκριμένη κωλοστιγμή και λόγω σούρας ή λόγω κακής μνήμης ( ναι οκ, λόγω σούρας ξανά) φοβάμαι πως θα την ξεχάσω, ή απλά ρε φίλος θέλω να την θυμάμαι θα τραβήξω μια φωτογραφία ΠΟΥ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΑ ΙΚΑΝΗ ΝΑ ΜΟΥ ΘΥΜΗΣΕΙ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ,
(πχ. η παραπάνω θα μου αρκούσε, ναι είναι άκυροι τύποι, δεν είμαι εγώ)τώρα αν βγήκα ωραίος, νηφάλιος σέξι και τα ρέστα στην φωτογραφία ΜΙΚΡΗ σημασία έχει. Αν η φωτογραφία  και ας μην φαίνεται τίποτα εκτός από ένα απέραντο κουνημένο σκοτάδι είναι ικανή να μου θυμίσει την στιγμή και τον λόγο που την τράβηξα, τότε είναι μια ΚΑΛΗ φωτογραφία! ΤΕΛΟΣ.

Υγ. Είναι δυνατόν? Είναι δυνατόν να μάζεψε τόσα βιούζ+ τόσα καλά comments νηφάλιο κείμενο μου(το προηγούμενο)??? Ρε πάτε καλα εδώ μέσα στο blogspot? Σοβαρευτείτε επειγόντως!

Σάββατο 25 Μαΐου 2013

Μια θεωρία από της φυγής τα μέρη…

Ναι οκ, για μια απλή θεωρία μου θέλω να γράψω απλά έβαλα τίτλο να μοιάζει με τραγούδι των active member ώστε να δείξω ψαγμένος. Πάμε:
Μετα από μια τρομακτική έρευνα όσο ως προς το βάθος της όσο και ως προς τον χρόνο της (ναι ναι, απλά άνοιξα το κοσμοπόλιταν και το έκλεισα) ήρθε η ώρα να παρουσιάσω την θεωρεία μου για τον πυρήνα της διατήρησης μιας σχέσης. Βαρέτο? Γραφικό? ΣΙΓΟΥΡΑ, ίσως, αλλα αφου έκανες το διαολέμενο το κλικ κάτσε διάβασε τωρα.

Λοιπόν, για να την παλέψει μια σχέση σε καλό επίπεδο μακροχρόνια χρειάζεται να παίζει καλή μπάλα σε τρία επίπεδα, ή έστω σε ένα από τα τρία για να αντέξει βραχυπρόθεσμα.

1 επίπεδο: Επικοινωνία, άμα τον άλλον ρε μαν δεν τον νιώθεις πρωτίστως φίλο και να είσαι άνετος να ξεστομίσεις ότι κατεβάσει η κεφάλα σου, ακόμα και μια άρρωστη ανησυχία σου, τότε ή έχεις σχέση των 16χρονων ή απλά ένα casualfucking- που λέει και ο παππούς μου εκεί στο μπέρμπιγχαμ- που το αποκαλείς «σοβαρή σχέση» (εμετός και αηδία σε αυτή την έκφραση). 


2 επίπεδο: Ερωτισμος, καλέ μου αναγνώστη γνωρίζω πως δεν έπιασα τον παππά από τα αρχίδια γράφοντας αυτό, αλλα πολύς κόσμος θεωρεί τον ερωτισμό και το σέξ κάτι ρηχό σε μια «σοβαρή σχέση» (ναι πάλι αηδία και εμετός). ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ, και δεν είναι μανς διότι ΝΑΙ πρώτα περιμένεις ένα καλό mindfuck από τον σύντροφο σου αλλά μετά αυτό πρέπει να μετατρέπεται σε ένα καλό fuck( φωνή από μέσα: σιγά το λογοπαίγνιο ρε μαλάκα…). Άλλωστε για ένα καλό σεξ τα πρώτα δυο πράγματα που χρειάζονται είναι α)χημεία β)πάθος για τον άλλον, άμα δεν έχεις καλό σεξ δεν έχεις αυτά τα δύο, και άμα δεν έχεις αυτά τα δύο προφανώς κάτι δεν πάει καλά με την σχέση μανς…

3 επίπεδο: Διασκέδαση,  το τελευταίο επίπεδο Μαν δεν χρειάζεται και πολύ ανάλυση ναούμε, άμα δεν γουστάρεις να πάρεις τον άλλον να πιέτε μια δυο, δέκα μπύρες  και να πεθάνετε στο γέλιο, ή απλα να γουστάρεις να παρτάρεις μαζί του τότε…λοςπου… Α ΚΑΙ ΠΡΟΣΟΧΗ : Σε ΚΑΜΙΑ περίπτωση δεν εννοώ να γίνει ο σύντροφος σου η παρεά σου ή η μοναδική παρέα σου, άμα δεν έχεις ανεξάρτητη ζωή τότε μάλλον έχεις εξαρτημένη σχέση.

Φλόρικο κείμενο, ισχύει, αλλά να μην με δει ρε φίλε κανά κοσμοπόλιταν να με πάρει να κονομήσω? Και μετά να γράφεται στα σχόλια «ρε ο ιταλός το ξεπούλησε δεν είναι πια real» και να γίνω ο Βουρλιώτης του μπλογκσποτ?? Ε?..

Υγ. ΘΕΛΟΥΜΕ ΠΕΔΡΟ ΜΠΎΡΑ ΠΙΣΩ. ΛΑΘΟΣ. Χ-Ρ-Ε-Ι-Α-Ζ-Ο-Μ-Α-Σ-Τ-Ε  ΠΕΔΡΟ ΜΠΥΡΑ ΠΙΣΩ!

Τετάρτη 15 Μαΐου 2013

Ο Γιάννης ο Ρεΐβας και η αγγλίδα η Ξανθιά


Μετά τον προηγούμενο λογοτεχνικό οργασμό με τον Γιάννη τον περιπατητή και την Ντέμπορα την υπεργκρουβαλιάρα, ετοίμασα νεό οργασμό (ναι μωρε λογοτεχνικό εννοώ!), οπότε όποιος κατουριέται, θέλει να φυσήξει την μύτη του ή να πλύνει το αμάξι του(ε?) κλπ. ας το κάνει ΤΩΡΑ διότι το κείμενο που ακολουθεί έχει επισημανθεί από 73 στους 100 υδραυλικούς ως επικίνδυνα καθηλωτικό (α και κατά των αλάτων του πλυντηρίου), έτοιμοι?, ΕΤΟΙΜΟΙ ΛΕΩ ΡΕ? Είστε δεν είστε, ποιος χέστηκε…παμε 


Λοιπόν, δεν θα κουράσω με εισαγωγές ( φωνή από μέσα: και τι έγραψες ολόκληρη παράγραφο στην αρχή βρε μαλάκα??), ο Γιάννης ο Ρεΐβας ήταν κλασικό ρεμάλι του λυκείου που άρχισε τις «χαριτομενιές» με τις τρύπες και τα κουμπιά(χάπια) μέχρι που σταμάτησαν πια να είναι «χαριτομενιές». Κάπου μεταξύ αλκοολ, χαπιών, ρεΐβ πάρτι και λυκείου γνώρισε την Ευτέρπη. Για να γίνει έτσι λίγο κλισέ το στόρι, ώστε μετά να παιχτεί ανατροπή?, η Ευτέρπη ήταν αυτό που λέμε «κορίτσι πρότυπο» ή αλλιώς «πιάνοκαιγαλλικά». Κάτι όμως, που ο Γιάννης ήθελε να βγάλει το καλό παιδί από μέσα του, κάτι που η Ευτέρπη ήθελε να βγάλει την τσούλα από μέσα της ,α και κάτι που και οι 2 μαζί ήθελαν να βγάλουν τα μάτια τους, έδεσε το γλυκό. Κάπου μετά από κανά τρίχρονο ο Γιάννης ξέμπλεξε, η Ευτέρπη περίμενε στο νοσοκομείο τα αποτελέσματα για το αν είναι έγκυος (τουλάχιστον έτσι είπε) κλπ. Και τώρα το ενδιαφέρον part:



Ο Γιάννης γνώρισε το καλοκαίρι μια αγγλίδα που ήταν τόσο -αυτό που λέμε τσουλί- όσο και κουκλάρα (ΠΟΛΥ). Λίγο η έλλειψη του κάτι νέου, λίγο η αυτοκαταστροφή του και η αγγλίδα έγινε ο καλοκαιρινός έρωτας του John και άρχισαν τα περίεργα ξανά. Ο πούστης ο Γιάννης ένιωθε πολύ αναζωογονημένος , ΠΟΛΥ ΑΝΑΖΩΟΓΟΝΗΜΕΝΟΣ,  πλησίαζε την αγγλίδα και ένιωθε αυτό το γαμημένα ευχάριστο χτυποκάρδι του «μαλάκα πες κάτι έξυπνο να γελάσει», και κάθε μέρα από εκείνες τις δυο εβδομάδες περίμενε το βράδυ που θα την έβλεπε. Έλα όμως που όλο αυτό με την αγγλίδα για κάποιο λόγο ο Τζον ήξερε ότι το βλέπει στον ύπνο του και δεν είναι πραγματικότητα. Τουλάχιστον έτσι ήθελε να πιστεύει. Ο Γιάννης για να τσεκάρει αν είναι πραγματικότητα ή άλλη μια παραίσθηση από τα κουμπιά ή απλα ένα γαμημενο όνειρο αποφάσισε να κάνει κάτι τρελό ώστε να αφυπνιστεί. Πήρε τηλέφωνο την Ευτέρπη να της πει το αντίο, και είπε στην αγγλίδα πως θα έρθει στο Σίτι να πάρουν φωτιά τα προσανάμματα του καλοκαιρινού έρωτα(ξανά φωνη από μέσα :ίσα ρε λογοτέχνη…). Δυστυχώς ή ευτυχώς το πείραμα του ΔΕΝ έπιασε και έμεινε εκεί στην ίδια κατάσταση.  Στην ίδια ακριβώς κατάσταση, αυτός στο γαμημένο νοσοκομείο και η Ευτέρπη να τον περιμένει να ανοίξει τα μάτια του από άλλο ένα overdose. Λίγο η έλλειψη του κάτι νέου, λίγο η αυτοκαταστροφή του ξανακύλησε στην μόνη σταθερά του κατά αυτόν, τα κουμπιά…


Σάββατο 11 Μαΐου 2013

Χωρίς τίτλο(αλλά με περίσσεια μαγκιά ασούμε)


Την είδε από πίσω, μαγεύτηκε, μέθυσε(και όχι μονο από τεκούιλα). Συνέχιζε για καμιά ώρα να την βλέπει μόνο από πίσω μέχρι που αποφάσισε να αρχίζει να κερνάει τα σφηνάκια χωρίς πολλά λόγια, μα με πολύ μυστήριο(ίσα μωρη Λένα Μαντά θα πεί κάποιος, και δίκιο θα χει, αλλα όχι). Ο Γιάννης ίσα που συστήθηκε στην Ντέμπορα λέγοντας πως του αρέσει η μέταλ, τα ναρκωτικά και η οικονομία. Η Ντέμπορα με το ψεύτικο της στήθος και τον υπεργκρουβαλιάρη κώλο της είχε αρχίσει να καυλώνει από την ειλικρίνεια και την διαφορετικότητα του John του περιπατητή (walker). Ο Γιάννης υποσχέθηκε στον εαυτό του να προσπαθήσει να μην δει το πρόσωπο της ως το τέλος της βραδιάς όσο τρελό και υπεραπίθανο και να του φαινόταν, ήθελε να κρυφτεί από την αλήθεια? Μπορεί. Δεν τον ένοιαζε! Η βραδιά περνούσε, τα σφηνάκια ερχόντουσαν, οι κόκες βγήκαν και το ίδιο και το πουλί του Γιάννη μας. Ο ήρωας μας ήξερε πως μέχρι στιγμής, μέχρι την στιγμή που αρχίσανε το μέσα-έξω (ατάκα από κουρδιστό πορτοκάλι, και καλά διαβασμένος) στο μπάνιο, είδε και των δυο τους τα πρόσωπα στον καθρέφτη του μπάνιου, αηδίασε, σταμάτησε. Όχι το πρόσωπο της Ντέμπορας ήταν μια χαρά, το δικό του ήταν αγνώριστο, είχε αρχίσει να τον νοιάζει…

Τετάρτη 1 Μαΐου 2013

Σκόρπιες σκέψεις(Ναι την είδα και εγώ λογοτέχνης)


Τι γραφικός  ωραίος τίτλος ε? Ορχιδέα (λανθασμένο autocorrect, αρχίδια ήθελα να γράψω),αυτός ο τίτλος αδερφέ είναι η λογοτεχνική μεταμφίεση του «δεν έχω έμπνευση σήμερα, θα γράψω ότι κατεβάσει η κούτρα μου, άλλα για να ψαρώσει ο κόσμος ας το πούμε σκόρπιες σκέψεις». 


Ναι, τι ναι?, Ναι έγινα και εγώ ένας ποιητής, ένας καλλιτέχνης από αυτούς που επειδή δεν θα τον εκδόσουν ποτέ θα φταίει ο «mainstreamισμός» και θα βαφτίσω την δουλειά μου «underground»όχι επειδή δεν αξίζει να εκδοθεί ούτε στο κοσμοπόλιταν αλλά γιατί με φάγανε τα κυκλώματα των εκδοτικών οίκων…αυτά που λές, εσυ? Εγω αδερφέ τον αναπτήρα που σου ζήτησα περιμένω…

Λοιπόν, σκόρπια σκέψη νάμπερ γουαν(1): Τηλεόραση  Ναι τηλεόραση  Ποιος διάολος που γεννήθηκε μετά το 83’ βλέπει πλέον τηλεόραση? Ρε μάστορα ΜΟΝΟ το youtube έχει κάνα δις κανάλια που ΕΣΥ επιλέγεις πότε και ποιο θα δεις άλλα ΕΣΥ βλέπεις τηλεόραση που έχει το τρομερό ποσό των:5-6 κανάλιων? Και μου πήρες και αποκοποικο-γάμησεμε ουτε να το πω δεν μπορώ. Αμ ο άλλος που έχει και νόβα «για να βλέπω κανα μούβι και καμιά μπαλίτσα ρε», ρε Αινσταίν των Πατησσίων, torrent? Livestreaming? Αν αυτές οι λέξεις δεν σου λένε τίποτα και έχεις γεννηθεί μετα το 83’ ΠΙΣΩ ΣΤΗ ΣΠΗΛΙΑ να βάλεις mega να δείς Σουλα-ο-μαν ο μεγαλοψωλής…




Δεύτερη σκόρπια σκέψη(2) (ευτυχώς που βάζω και τους αριθμούς σε παρένθεση μην μπερδευτεί κανένας): Τρόλ. Ρε αλάνια το ότι κάθεται ένας μπροστά από την καμέρα του πισέου του και λέει σάπια ανέκδοτα χωρίς να γελάει ή επειδή κάποιος παραδίδει μαθήματα πωςναβάζειςπορτοκαλάδα ΔΕΝ είναι αστείο επειδή απλα βαφτίζεται «τρολ». Τρολ είναι όταν κάνεις πουτάνα το κεφάλι του φίλου σου με κάτι μη-αληθινό γελώντας με τις αντιδράσεις του! Το κάναμε πριν βγεί στο ίντερνετ, το κάνουμε και τώρα και ΕΙΝΑΙ αστείο ΧΩΡΙΣ να το βαφτίζουμε κάπως!



Τρίτη και Ιατρική( και καλά αστείο, αντί για φαρμακερή): Swag. Ε αρκεί, τι να πω για αυτό.

ΑΑΑΑ να μην ξεχάσω, ΑΝΤΕ ΓΑΜΗΘΕΙΤΕ public. Ήμανε προχθές στο κατάστημα της αγίας παρασκευής υπογράφοντας την ποιητική μου συλλογή( τρεις το λάδι τρεις το ξύδι, ναι αρχίδια δεν ήρθε κανείς σας) και είχαν το ΘΡΑΣΣΟΣ να με πετάξουν έξω, με κάτι ψευτοδικαιολογίες του κώλου, του στυλ «Είναι παράνομο να εισέρχεστε πίσω από τον κισέ του ταμία και να εκτυπώνεται χαρτια Α4 και να τα υπογράφεται και να τα δίνετε σε όποιον μπαίνει», αλήτες καπιτάλες!


Υγ. Ed Helms είσαι ανεπιθύμητος, μη-αστείος και ατάλαντος, σήκω και φύγε από το TheOffice αλλιώς η original θα κάνει κατάληψη στα γραφεία(ναι τα offices, αστείο και στα αγγλικά γαμώ τη μόρφωση μου γαμώ δηλαδή)

Yγ2. Ίσως το χιούμορ μου σήμερα να ήταν εριστικό αλλά, χέστα δεν έχει αλλά…

Υγ3. Πόσο κουλτουρέ είναι τα πολλά υστερόγραφα…

Παρασκευή 26 Απριλίου 2013

Η Επιστροφή: Το τρύπιο πουλοβερ του Θεμιστοκλή.




Τι και αν σε άφησα μικρό μου blog( τι μικρό δηλαδή, οικογενειακό είναι από άποψη επισκεψιμότητας ) ΑΛΛΑ επιστρέφω. Ναι, μετά από μισό μήνα, και αφιερώνω την επιστροφή μου στους παρακάτω: Στον Νικόλα από Κολιάτσου (εννοείται δεν υπάρχει τέτοιος άνθρωπος), στα παιδιά που κάνανε πορεία έξω από την Γ.Α.Δ.Α νομίζοντας πως η απουσία μου οφείλεται στους μπάτσους (ναι σε ευχαριστώ γιαγια και παππού που επειδή δεν σήκωνα το κινητό μου νομίζατε πως με μπουζουριάσανε, ευχαριστώ παιδιά). Τέλος ευχαριστώ τον Αντώνη τον Σαμαρά και τον Γιάννη τον Στουρνάρα που μπορώ αντί να ανησυχώ για το μέλλον μου(ποιο μέλλον ρεεεε, χοχοχο) να γράφω αυτές τις παπαριές.

Λοιπον, πάμε στο τρίτο κομμάτι της ποιητικής συλλογής (Τρείς το Λάδι, Τρείς το ξύδι) όπου λέγεται Τρείς το Λάδι-ΠΟΛΛΑ τα ξύδια(ναι τα ποτά εννοώ )

Το τρύπιο πουλόβερ του Θεμιστοκλή
«Όχι Μπλάνκο, ΟΧΙ άλλο μπλάνκο!» φώναξε με μια γέρικη σάπια φωνή ο Γερο-Θεμιστοκλής
Τον κοίταξα με αηδία και αποξένωση, όπως μια δημόσια άγνωστης προέλευσης κλανιά
«Ξεκόψτε από αυτές τις μαλακίες» ξαναφώναξε ο γέροντας
«Πέτα αυτές τις κωλοχημείες και αγάπα τα λάθη σου γιατί είναι δικά σου, είναι δικά σου Ευτέρπη»
(με το Ευτέρπη εννοούσε εμένα, απλά 89,3 χρονών κωλόγερος…)
Εγω τον κοίταξα με μια κρυφή στύση ανάμεσα στα μπούτια μου( είχε ο Θέμης την Μενεγάκη στην τιβί βλέπεις) και του απάντησα:
«Δεν πάς να μπαλώσεις το πουλόβερ σου, και να αφήσεις αυτές τις παπαριές?»
Θέμης ο Γέρων: « Πότε θα καταλάβεις, να σέβεσαι και αγαπάς ακόμα και τις μαλακίες σου ρε Αντρέα( όχι ούτε ο Αντρέας ήμουν), αντι να τις αντικαθιστάς και να νομίζεις πως τις διόρθωσες με κωλοχημείες?»


ΑΥΤΑ ΜΑΓΚΕΣ. Χαιρετώ.

Κυριακή 7 Απριλίου 2013

Τρείς το λάδι, Τέσσερις το ξύδι(ναι μπήκε έξτρα φόρος και σε αυτό…)



Συνεχίζοντας λοιπόν την ποιητική συλλογή με μια μικρή παραποίηση στον τίτλο ελέω του αγαπητού παλικαρά και πατριώτη, τραπεζίτη Στουρνάρα, ήρθε η ώρα να αυτοσχεδιάσω.- (Ναι πάντα έτσι γίνεται και ας πουλάω φούμαρα πως τα έχω έτοιμα, είχα διαβάσει σε ένα σοβαρό περιοδικό, μάλλον το glamour, πως έτσι ακούγομαι πιο επαγγελματίας ή εγκληματίας..δεν έχει σημασία).-

Το πρώτο ποίημα για σήμερα

Προχθές Στα εξάρχεια

Προχθές εκεί στα Εξάρχεια που έπλεκες δυο τζίβες

Με είδες με σακάκι και σου έστριψαν οι βίδες

Σου έκλεισα το μάτι και σου είπα «τα ράσα δεν κάνουν τον παππά»

Και μου είπες «Ναι αλλά εγώ είμαι με τις κουκούλες και όχι με τις γραβάτες»

Και απάντησα «Μα εσύ είσαι φιλελεύθερη γιατί με ταμπελοποιείς?, εσύ πιστεύεις στο είναι αλλά με απορρίπτεις για το φαίνεσθε?, τελικά ποιος είναι ο φιλελεύθερος εγώ με το σακάκι που σε θέλω και με τζίβες ή εσύ που με απορρίπτεις μονο για ένα σακάκι?»

(χειροκρότημα, παραλήρημα, φσσσστ τι είπες πάλι ρε τρελέ και άλλα σκηνικά, στο κεφάλι μου και ΜΟΝΟ)

 Πάμε και στο δεύτερο όπου έγραψα κάτω από την επήρεια ενός πολύ δυνατού Depon (τόσο δυνατό που αντί για D πάνω είχε E, στο έσκασα το υπονοούμενο ο πονηρός… και ναι το Depon δεν έχει πάνω D για όποιον καραγκιόζη πεταχτεί στα σχόλια)

Νηφάλιος?Νυφάλιος? Νιφάλιος? (όπως και να γράφεται, εγώ μια φορά δεν είμαι)

Χράτσα-Χρούτσα Χρούτσα-Χράτσα γρατζουνούσα την κιθάρα μου με δάκρυα στα μάτια

«Τι έγινε Θεμιστοκλή ?» με ρώτησε η Ευτέρπη

Πάλι έγραψα για το εσώψυχα μου, άκου να δακρύσεις!

(αφου το άκουσε)

Είπε «Μα τι είναι αυτό? Που είναι η μελωδία? Που είναι τα ακόρντα, τα ριφάκια, τα ιντερλούδια και τα ρεφρεν?»

Εγώ σε κοίταξα με την απορία που είχα κοιτάξει το 4ο θέμα της φυσικής στις πανελλήνιες

Ξαναείπε «Μα καλά δεν ξέρεις από μουσική? Μα δεν ξέρεις να ΑΚΟΥΣ μουσική και θες και να συνθέσεις?»

Με δάκρυα στα μάτια και ένα ναυτικό κόμπο στον λαιμό, Είπα «Ανατριχιάζεις? Δακρύζεις? Καυλώνεις, Αυτοκαταστρέφεσαι όταν ακούς την μουσική?»

Με κοίταξες με την απορία που είχες κοιτάξει  τις οδηγίες από το βιβλιαράκι του ΙΚΕΑ για το πώς να κατασκευάσεις το «τραπεζάκι-καρέκλα-γραφείο-μπαμπού παρε παρε λέμε».

Ξαναείπα «ε τότε ποιος δεν ξέρει να ΑΚΟΥΕΙ την μουσική?…»

Θα σταματήσω στα δύο διότι αν πάω στο τρίτο μάλλον θα φορολογηθώ, και συν τοις άλλοις πόσο να επεξεργαστείτε σε μια μέρα διάολε? (για ακόμη μια φορά η έλλειψη έμπνευσης καλύφθηκε με χιούμορ-Μπράβο Γιώργο.)

Τρίτη 26 Μαρτίου 2013

Βλέμματα-ουσίες-νοήματες ΚΑΙ μπύρες, ΠΟΛΛΕΣ μπύρες φίλος...


Να το κάνω ΤΙ το χρώμα των ματιών? Γαλάζιο, Πράσινο, γαλαζοπράσινο ΟΚ. Ωραία χρώματα αλλά ΟΧΙ ωραία μάτια. Και η Μπάρμπι γαλάζια μάτια έχει δεν μου προκαλεί ΚΑΝΕΝΑ συναίσθημα. Με νοιάζει η ματιά, να μπορείς να με κάνεις χώμα και πυροτέχνημα την ίδια μέρα- με το βλέμμα σου- να μπορείς να με κάνεις να νιώσω άφραγκος-άπλυτος και εγκληματίας αλλά και κυρίαρχος του κόσμου .ΓΑΜΩ(πολύ μαγκιά ασούμε, Α και φτύσιμο στο πάτωμα). 

Βρες αυτό και κάθε πρόσκαιρη καύλα,με οτιδήποτε άλλο, θα σου μοιάζει ΤΟΣΟ μικρή που από μόνος σου θα νιώθεις φτωχός-άπλυτος και εγκληματίας μέχρι να ξανασηκωθείς στα ουράνια από ένα ακόμα γαμημένο βλέμμα.

ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΛΟΓΟΠΑΙΓΝΙΟ ΜΕΧΡΙ ΣΤΙΓΜΗΣ! ΝΑ ΣΗΜΕΙΩΘΕΙ ΤΩΡΑ!

Να το κάνω ΤΙ το τατουάζ όταν έχω τόσες πληγές?!?!

Απαγγέλνοντας από την ποιητική συλλογή του Ιταλού «Τρείς το λάδι, τρείς το ξύδι» μεταφρασμένη ε 3 γλώσσες, Ελληνική, Ιταλική και Ελληνοιταλική (είναι σε λεξικού μορφή ακόμα).

-Εγώ:«Ω, τι χρήσιμη που είναι η θρησκεία! Φαντάσου να είχες τόσα δίς μαλάκες να τρελαίνονται στους δρόμους για ένα νόημα στη δημιουργία μιας ζωής χωρίς νόημα»

-Εσύ:«Μαλακίες! Αφού η κάθε αλήθεια και το κάθε νόημα στην ζωή ξεκινάει ΜΟΝΟ όταν αποδεχόμαστε πως ζούμε,αναπνέουμε, κλάνουμε κλπ. χωρίς νόημα! Συνεπώς δεν γίνεται να αποδέχεσαι πως όλοι αυτοί οι άνθρωποι στην μια και μοναδική ζωή τους δεν θα ΖΗΣΟΥΝ!»

-Αυτός:«ΕΣΤΩ! Το ότι όλοι αυτοί είναι απασχολημένοι στο κυνήγι μαγισσών, ενός νοήματος που πραγματικά δεν υπάρχει, με αφήνει να ψάχνω ήσυχος για μια εσωτερική αλήθεια που δίνει ουσία στο ότι ακριβώς ΔΕΝ υπάρχει ουσία!»

-Ο δεν-θυμάμαι-ποιος-από-το –μεθύσι:« ΚΑΛΑ, πιάσε το ανοιχτήρι τώρα  διότι στεγνώσαμε…»

Υγ. Αφού ήπια τις Heineken μου, άνοιξα την Sonny τηλεόραση μου, κάπνισα τα τα golden Virginia Μου, κατέληξα στο ότι φταίει ο γαμημένος ο καπιταλισμός για την κενωνοία σήμερα!

Υγ1. κουπα κούπα, ΚΟΥΠΑ ΚΟΥΠΑ ΚΟΥΠΑ! Το paliokoritso τιμά τον σύγχρονο-συγκινητικό μαλάκα που με έκανε η πετάνα η κενωνοία, χαρίζοντας μου ΔΥΟ ναι ΔΥΟ ΡΕ ΜΟΥΝΙΑ, κύπελλα! (οκ μπορεί να είχα σουρώσει και να τα έβλεπα διπλά, αλλα θα διευκρινιστεί στα σχόλια)

Υγ2.  Παρακαλώ σε ΚΑΘΕ ΣΧΟΛΙΟ (ακόμα και του stefanou tou max) να αναφέρεται αν επιθυμεί να υπάρξει 2η αποκάλυψη της ποιητικής συλλογής «Τρείς το λάδι, Τρείς το ξύδι»




Τετάρτη 20 Μαρτίου 2013

Aς πω και εγώ την μαλακία μου… δημοκρατία έχουμε (φωνή από μέσα: όχου ρε γραφικέεεε, γράψε τίποτα πρωτότυπο!)



Αφού οι απόψεις είναι σαν τις ρώγες, όλοι έχουμε από κάνα δυό και ενίοτε τρείς (οκ, πρωτότυπο enough?) ας πω και εγώ τι έχω να πω για την Τσύπρον.


Οι κουμπάροι «χρειαζόντουσαν για να διασωθούν» 17 δις( το νούμερο για την Κύπρο είναι ΘΗΡΙΩΔΕΣ μιας και το ΑΕΠ της ανέρχεται γύρω στα 20 δις, είναι σαν η Ελλάδα να πάρει δάνειο 200 δις). Και από την μία είχαν την «μαμά Ευρωζώνη που όλους μας διασώζει» να της λέει “τσίμπα 10 δις στο χέρι που μπορείς να τα αποπληρώσεις(?) και ας κουρέψουμε τις καταθέσεις κατά 6-7 δις και είστε κομπλεντάν”.  Από την άλλη είχαν τους Ρώσους με καταθέσεις γύρω στα 24 δις στις τράπεζες της Κύπρου που λένε “κάντε καμιά μαλακία να κουρέψετε καταθέσεις και έχουμε φύγει χθές, όπως και όλες οι επενδύσεις( και οι μελλοντικές ) μας”.

Η πρόταση της Ευρωζώνης φυσικά ήταν τόσο ΗΛΙΘΙΑ που ξεπερνούσε σε ηλιθιότητα την χρεοκοπία της lehman brothers, με τα εξής επακόλουθα

·         Φυγή όλων των τραπεζικών κεφαλαίων από την Τσύπρον, συνεπώς κατάρρευση του τραπεζικού συστήματος της.

·         Εκτόξευση της ύφεσης μιας και ο κόσμος θα κρατούσε τα λεφτά κάτω από το στρώμα του.

·      Εκτόξευση της επενδυτικής αβεβαιότητας με αποτέλεσμα να μην ξαναδεί επένδυση η Κύπρος για κανα δυο χιλιετίες.

·      Διάλυση και ρήξη μεταξύ πολιτών και κυβερνήσεων πιθανώς χειρότερη και από την δική μας.

Συνεπώς μιλάμε για ΣΙΓΟΥΡΗ αυτοκτονία, πιο σίγουρη και από τα ΓΑΜΗΜΕΝΑ προγράμματα λιτότητας που καταστρέφουν την Ευρωπαική οικονομία τα τελευταία 4-5 χρόνια. ΚΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΓΙΑ 5 ΨΩΡΟΔΙΣ ΘΑ ΜΟΥ ΠΕΙΣ? Όταν στην Ελλάδα η «καλή Ευρώπη» έχει δώσει πάνω από 150 δις τα τελευταία 3 χρόνια? ΜΑΛΛΟΝ ΟΧΙ…

Μήπως, λέω εγώ τώρα ο πονηρός, ο ψαγμένος, ο άτιμος (οκ μου τα ζάλισα), μπάς και η μαμά Ευρώπη ήθελε να πουλήσει τσαμπουκά στην μαμά Ρωσσία στέλνοντας μηνυματάκι  «όπως θα σας κουρέψω τις καταθέσεις καταστρέφοντας τον φορολογικό σας παράδεισο,  όπως θα φέρω όλα τα Κυπριακά κεφάλαια από εδώ ΕΤΣΙ ΘΑ ΣΑΣ ΓΑΜΗΣΩ και με τους υδρογονάνθρακες μεθαύριο????» Αυτά..

Τι θα γίνει τώρα: Θα πωληθούν οι τράπεζες (τουλάχιστον Λαική )γλιτώνοντας πέρι τα 3.5 δις ανακεφαλαιοποιήσης  συν οποιαδήποτε ανταλλάγματα, συν όποια άλλη Ρωσσική βοήθεια( είτε μέσω Gazzprom είτε απευθείας μέσω κυβερνήσεως) όπως και ,θα βρεθούν τα 5.8 έξτρα δις

Για το γαμώτο: Πέραν της περηφάνειας για το χθεσινό ΟΧΙ των κουμπάρων νιώθω και μια απίστευτη ντροπή και οργή για εμάς. Δεν είναι δυνατόν ένα νησάκι (οκ με την στήριξη των Ρώσσων) να σηκώνει κεφάλι στο Eurogroup και εσύ σε τρία χρόνια να έχεις διπλασιάσει την ανεργία( επίσημα πάνω από 1 εκατομύριο ), να έχει σχεδόν διπλασιαστεί το χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ, να έχεις χάσει το 25% του ΑΕΠ σου, να έχεις τσακίσει τον κοινωνικό ιστό, να έχουν εκτοξευτεί τα ποσοστά φτώχειας ακλουθώντας τα προγράμματα λιτότητας και να μην μπορείς να σηκώσεις κεφάλι! Ούτε και όταν είχες την στήριξη του ΔΝΤ ρε πούστη? Ούτε ΤΌΤΕ? Ούτε τώρα με πρωτογενές πλεόνασμα και στήριξη ΔΝΤ? Ποτε ρε πούστη? Πότε? 

Πέμπτη 14 Μαρτίου 2013

Ανάμεσα σε σοφούς...


Ο Τάκης παπάρογλου με Msc στην παπαρολογία και Phd στην μιλάωχωρίςναλέωτίποταλογία στο Μαντσεστερ, Μπάρκλει και Νέα Γιόρκ αντίστοιχα, αναλύει το σοβαρό επιστημονικό θέμα :«Ποτό :Ανάγκη, πρόβλημα ή πούτσες μπλες?»

-Ιταλός «Καλησπέρα Τάκη»

-Τάκης «Αχ, σε παρακαλώ, ας αφήσουμε τις τυπικότητες, κ. Παπάρογλου για σένα Ιταλέ»

-(οκ..)Ιταλός: «Διάβασα την έρευνα σας Κ. παπατέτοιε στο περιοδικό “entupwsiakos-amerikanos-titlos” πάνω στο τσουρουφλιστό θέμα περί αλκοόλ-ενστίκτων-νεολάιας και caroten(γαμημένοι χορηγοί)»

-Τάκης « Ναι, ναι ήταν ένα άρθρο που σύμφωνα με τα περιοδικά (apo)cosmo-politan, hocus-focus και αντεγεια (θυγατρική του ciao) έδωσε μια ρεαλιστική-παύλα-κυνική ματιά στην σύγχρονη-δεύτερηπαύλα-μοντέρνα κοινωνία-ετογάμησα-χώρα περί της επιρροής του αλκοολ στην διασκέδαση της νεολαίας»

-Ιταλός «Πολύ ενδιαφέρον(χασμοουυυυυρητό και δάκρυ στο μάτι), να τολμήσω να ρωτήσω ποια η πηγή της εμπνεύσεως σας?»

-Τάκης « θα προτιμούσα να μην τολμούσες, αλλά αφού τόλμησες (κοίτα πως το έφερε η πουτάνα…) θα παραδεχθώ πως έμπνευση μου αποτέλεσαν με βηταλφατική σειρά η μεγάλη μουσικός του 21ου αιώνα Πάολα, ο Νικολάκης ο Αλέφαντος και τέλος ο τιτανοτεράστιος ρήτορας ο Μάκαρος ο Ψωμιάδης!(σταυροπόδι με τα χέρια πάνω στο γόνατο και ελαφρύ ξεφυσητό»

-Ιταλός «Χμμ..τι άλλο από έναν άνθρωπο με τόση σοφία από το να πίνει το νέκταρ της τέχνης και να αναπνέει τον γεμάτοσιλικόνη αέρα που του προσφέρουν κα(υ)λιτέχνες όπως η παόλα, αλλα ας μιλήσουμε για την έρευνα σας»

- Τάκης «ναι, η έρευνα μου βασίστηκε σε ένα τρομερά καλό στατιστικό δείγμα, τόσο καλό που θα το έλεγα υπόδειγμα (ένα αστείο υπο την ευγενική χορηγία του Γιάννη Σερβετά, από την εκπομπή ράδιο ξεφτύλα, και 1,2,3 επιστροφή), όπου αναλύω την πρωτογενή σύνδεση της διασκέδασης με το ποτό στην νεολαία»




Παραθέτω/παραθέτει/γενικά παρατίθεται: Αν για κάποια ιδιότητα του , το ποτό είναι τόσο δημοφιλές είναι φυσικά η μείωση των αναστολών, συνεπώς την επιστροφή στα ένστικτα(πο ρε πούστη σαν εισαγωγική πρόταση έκθεσης πανελληνιών βγήκε, μια μέρα που θα γίνω βαθμολογητής θα μηδενίσω τους πάντες που μπερδεύουν το «σοβαρό» με το «βαρετό»).  Αν λοιπόν δεχτούμε πως η γενιά μας έχει αποκοπεί από κάθε τι ανθρώπινο και πρωτογενές  όπως ανθρώπινες επαφές, αληθινή επικοινωνία, αυθορμητισμός, αυθεντικότητα κλπ. μιλάμε για μια ρομποτοποιήση (λεξάρα ρε μουνιάααα) των ανθρώπων και μια εξάλειψη των ενστίκτων. Οπότε το ποτό με την ιδιότητα του (μείωση αναστολών) έρχεται σαν το φάρμακο στον άρρωστο (ρομποτοποιήμενο άνθρωπο) να τον κάνει να υγιή, δηλαδή να επικοινωνήσει αληθινά, να κυνηγήσει κανα γκομενίλι εκτός φείςμπουκ, να πει κανα ΑΣΤΕΙΟ και όχι κρυαδοαμερικλανιές , και εκεί λοιπον έγκειται η αλληλεξάρτηση της διασκέδασης με το ποτό. Τελειώνοντας (πάντα γρήγορος…), το ποτό δεν είναι το πρόβλημα , αλλα η κενωνοία, το ποτό πρέπει να υπάρχει και είναι ένα μέσο επικοινωνίας (ναι καλά διάβασες) αλλα ως εκεί μανς…

-Ιταλός: «Σε ευχαριστούμε πολύ Τάκη, ελπίζω έστω 3 από τους χιλιάδες αναγνώστες να κατάλαβαν πως βρίσκονται στο σωστό μπλογκ με τόση σοβαρότητα κα να διάβασαν το σοκαμοκικο άρθρο σου, χαιρετούμε…»

Σάββατο 9 Μαρτίου 2013

Συνέντευξη με τον Ιταλό(?)Οκ, στο περίπου!



Λοιπόν να είμαστε ντόμπροι, κομπολο-γάτοι και ξηγημένοι. Άραγκον και μορφώσου: ΓΟΥΣΤΑΡΟΥΜΕ τα ταμπού! Ναι οκ, θέλουμε να καβαλιόμαστε από το μηδενικό ραντεβού και να φοράς και πούτσι φόρεμα και να τα λέμε και χύμα, ΑΛΛΑ θέλουμε τα ταμπου. Και ξηγούμε: Βρισίδια, ποδόσφαιρα, ρεεεε-ψίματα και τα ρέστα είναι για την παρτη μας, δεν είναι τυχαίο που ακόμα και από τα τσου(ρε)λάκια θέλουμε να το παίζουν κυρίες? Όσο για σένα μαγκίτισα-κνίτισα-φεμινίστρια που είσαι και πολύ προχώ ναουμε-καικαλά-ασούμε και μιλάς χύμα για σεξ, βρίζεις, φτύνεις κλπ γιατί δεν μας λες και για την περίοδο, τα χεσίδια ή για τις κλανιές σου  μήπως φοβάσαι ότι θα ξενερώσει το κοινό ? ντεμέκ-δράκισα-Κανέλλη?






 Πόσο καιρός πάει, κόκκινο μάτι-μαύρες σακούλες…μίλα ρε ΜΑΛΑΚΑ μόνο εσύ με καταλαβαίνεις!...γαμημένε καθρέφτη.


Ρατσισμός και Φιλοζωισμός (δεν είναι λογοπαίγνιο, αλλά δεν ξέρω την λέξη και καλύπτω την άγνοια μου, με ακριβό χιούμορ) 

Επιλεκτικοί φιλόζωοι και επιλεκτικοί ρατσιστές, υποκρίτριες-υποκριτές και υποκριτούλληληληδες(γαμημένο φάτσαμπουκ εσύ και τα λήμματα σου):ΣΟΒΑΡΕΥΤΕΤΑΙ ΚΥΡΙΟΙ!, το ότι γουστάρεις τα σκυλάκια(και τις σκυλούδες) και τα γατουλίνια (πολύ μάτσο έγινα πάλι) δεν σε κάνει ρε μόρτη φιλόζωο! Το ότι αγαπάς το σκυλί των 500 ευρώ που αγόρασες για να ανεβάζεις τις φωτό στο νετ ή για να ψαρώνεις μενέτα(γκόμενες) στον δρόμο όταν κάθε μέρα πλακώνεσαι στα χοιρινά διαβάζεις «κυνήγι και ψάρεμα για πολύ μάγκες» από το 2ο τεύχος της «σούπερ Καμαρίερας»! Τα ίδια ισχύουν και για σένα ρατσιστή που είναι οκ να κατηγορ(εις)ιοποιείς ολόκληρες «φάρες» όπως «ταρίφες» «μουνόμπατσους» κλπ. αλλά να αγωνίζεσαι για να μπούνε στα νηπιαγωγεία οι μετανάστες «επειδή άνθρωποι είναι, και εγώ μισώ τους ρατσιστές»!!! (διευκρίνιση-διόρθωση εξαιρούνται οι «κωλόγαυροι», διότι απλώς είναι κωλόγαυροι, από τις κατηγοριοποιήσεις).

Ποίημα από την ΔΑΠοιητική συλλογή «Πόσο με καυλώνει, Αχ πόσο με καυλώνει η φάτσα του Αντώνη(Σαμαρά)». 

Θέλω την δόση μου και ας μην είμαι ζάκι
Την δόση Αντώνη τσίμπα σαν να ήταν φρίμπα
Έλα Αντωνάκι βγάλε το σεντονάκι
Πιες, στρίψε, ρούφα και σκάσε το μπαφάκι…

Ο Ιταλός για ποδοσφαιράκι: « Το ποδοσφαιράκι…Το ποδοσφαιράκι είναι κατάθεση ψυχής, βασικά το ποδοσφαιράκι είναι όλα, αλλά είναι και τίποτα. Το ποδοσφαιράκι είναι, και τι δεν είναι…Το ποδοσφαιάκι βασικά είμαι εγω(συγκίνηση, δάκρυ, ελαφρύ-γρήγορο σκούπισμα με χέρι κάτω από το μάτι και σκυμμένο κεφάλι και αποχώρηση»


Δευτέρα 4 Μαρτίου 2013

(Εδώ και 20 λεπτά) περιμένοντας τον ------(ό,τι επίθετο σε βολεύει) να κατέβει

Μέρος I: Μέρα μεσημέρι δίπλα σε στάση λεωφορείου κάτω από κατοικία φίλου.

Κόσμος.
Προφανώς περιμένει το λεωφορείο.
Την έχω αράξει σταυροπόδι στο παγκάκι με τριλογία Something Wicked στα ακουστικά.
3 μέτρα και κάτι ίντσες πιο πέρα κορίτσι ετών 11-12.

ΑΚΡΑΙΟ τουπέ συνοδευόμενο από:

-Iphone(τώρα τι νούμερο ήταν θα σε γελάσω, το δικό μου smartphone όσο το είχα δν αποδείχθηκε και τόσο έξυπνο διότι πνίγηκε σε ένα μισογεμάτο ποτήρι νερό το οποίο αδέξια έριξε ο Ιταλός επάνω σε σημείο στο οποίο εναπόθεσα το δύστυχο κινητό οπότε έκτοτε είμαι με ένα Sony Ericsson του 2009 το οποίο παρεμπιπτόντως γαμάει!)
-Γυαλιά κοκκάλινα μεγάλου μεγέθους(πώς γινεται να τα φοράει τόσος κόσμος; μόνο στον Τζώννυ Ντεπ πάνε αυτά τα γυαλιά)
-Ξυνισμένη μούρη

-Απαίσιες γαλότσες του ψαρά 


Άνετα σφαλιάριζα τη μάνα σου. 

Α, καλώς το αγόρι! Πάμε για καφέ, αρκετά ασχολήθηκα με το εκκολαπτόμενο μαλακισμένο.

Μέρος ΙΙ: Κυριακή βράδυ περιμένοντας να ετοιμαστεί η πίτσα που παρήγγειλα πακέτο.

Έχω ένα θέμα με την ιστορία. Όχι συγκεκριμένα κάποιου έτους στο σχολείο. Ούτε απαραίτητα αυτή που διδάσκεται στα ελληνικά σχολεία. Αλλά αυτό με τους ήρωες των διαφόρων λαών..
Παράδειγμα: Πόσο Μέγας είναι/ήταν ο Μέγας Αλέξανδρος;;

Αλήθεια, ο κόσμος που σφάγιασε κατά τη θαυμαστή πορεία του προς ανατολάς ήταν άξιος σφαγής; 
Συμμετείχαν σε κάποια δραστηριότητα κατάκτησης της Μακεδονίας; 
Άνηκαν σε κάποια μυστική οργάνωση;
Ήταν εξωγήινοι που εισέβαλαν μανιωδώς κ απείλησαν τον κόσμο με εξαφάνιση;
Όχι, απλά πας μη Έλλην βάρβαρος..
Υποθέτω ότι παρόμοιες ιστορίες ηρώων με αιματοβαμμένο παρελθόν διδάσκονται με παρόμοια περίσσια έπους και παιάνων  για τον Κεμάλ στην Τουρκία, για τον Αττίλα στην Ουγγαρία κοκ...

Είμαι τόσο χαζός που σκέφτομαι γιατί μας διδάσκουν αυτά τα γεγονότα ως θαυμαστές πράξεις ηρώων ενάντια σε εχθρούς και όχι απλά ως "ορίστε, αυτή είναι η ιστορία, τα αρνητικά της ανθρωπότητας εσαεί, σκέψου ρε κουμπούρα λίγο τι γινόταν τότε, δε χρειάζεται να επαναλάβουμε τα ίδια και τώρα";;;

Η ζωή είναι ωραία(και η πίτσα που παρήγγειλα) ;)


Pedro Σούρας Cervejas

ΥΓ. Θέλω σφυρίγματα υπέρ μου μόνο ενάντια στο γαύρο!

Κυριακή 24 Φεβρουαρίου 2013

Ψαγμένος τίτλος (έτοιμο τον είχα..)


Καμιά μέρα μεθυσμένος θα τα έχω χάσει όλα και δεν θα ξέρω αν τα έχασα όλα επειδή πίνω ή πίνω επειδή τα έχασα όλα…

Ιδιωτική παιδεία?( ΝΑΙ ρε θα το αναλύσω και αυτό, εδώ έχω ΓΑΜΗΣΕΙ άλλα και άλλα αυτό θα μου ξεφύγει ασούμε? Φυσικά μιλάω μόνο για ιδιωτική παιδεία στα πανεπι-στήθεια)


Καταρχάς (ή καταρχήν, όποιο σας κάνει σπασπαρχίδες θεωριτικοί!) , είμαι υπέρ υπό specific conditions (δώστου αγγλικό ρε Ιταλέ). ΑΠΑΙΤΩ το ιδιωτικό πτυχίο να είναι ισοδύναμο με το δημόσιο, ούτε να είναι IDIOT-ικό και να βουτάει τα λεφτά του Κοσμά (και του κοσμάκι) αλλά ούτε να γαμεί και να σπέρνει στην αγορά εργασίας  ενώ το PUB-lic πτυχίο να σε κάνει σερβιτόρο σε pub(οργασμός λεξηπλασίας ΠΑΛΙ). Δεύτερο κριτήριο είναι να μπαίνει ο οποιοσδήποτε μέσα, ΑΛΛΑ να τελειώνουν ΜΟΝΟΝ αυτοί που αξίζουν διότι α)τα λεφτά των Χαβάη-λεδων θα αξιοποιούνται σε υποτροφίες και β)Θα διατηρείται ένα υψηλό επίπεδο σπουδών. Επίσης, μετά το (αργο)σχολείο καλό είναι οι φοιτητές να μην φεύγουν στο ξωτερικό (34.000 αυτή τη στιγμή=2.κάτι δις χαμένα ετησίως) αλλά να τους κρατάς εδώ ακόμα και αν αποτύχουν στις πανεβλακήνειες, και επίσης να έρχονται σε σένα οι γείτονες να σπουδάζουν (εγγλέζικα τμήματα ντε!). Είδες τι ωραία στα ανέλυσα πάλι?! 

Στον έρωτευμένο συμβουλές???Σοβαρευτείτε κύριοι…

Οκ τα είπαν κιάλλοι, και ναι ίσως να την είχαν πιο μεγάλη( αστείο Σερβετά!). Πάς τώρα εσύ αδερφέ να κατανικήσεις ένα αίσθημα όπου νικάει ένστικτα από πολυγαμία μέχρι επιβίωση (Ρόμεος και τζούλιετ ωρέ), ένα συναίσθημα που νικάει καθήκοντα, αφοσιώσεις, αρχές και ηθική, πας εσυ να το πολεμήσεις με την λογική…ΜΕ ΤΗΝ ΛΟΓΙΚΗ ΡΕ???? Λογικευτείτε άνθρωποι μου και πάρτε τον πουλελέ αντι να χάνετε τον χρόνο σας…


Από την ποιητική συλλογή «Τον κώλο μας ήπιαμε πάλι…» από εκδόσεις «Πίνω και μεθώ ωχ αμάν» : Μπύρα είσαι θρησκεία, και ας λένε πως είσαι μαλακία. Μπύρα είσαι η ζωή μου και ας λένε «δεν είναι όμως η δίκη μου». Η μπύρα ΔΕΝ είναι για αυτούς (αυτοί ρε ακούνε tus), η Μπύρα είμαι εγώ, η Μπύρα είσαι εσύ ΠΟΥΤΑΝΑΣ ΓΙΟΙ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΙ.

Τα πρωινά κομμουνιστής, τις μονές μέρες σοσιαλιστής, τα βραδινά ανθρωπιστής, στον ερώτα μωρή γκανιότα καπιταλιστής και τίγκα εγωιστής.

Η θάλασσα ΔΕΝ είναι για μπάνιο…


Όταν λέμε «πάμε θάλασσα» ΔΕΝ εννοούμι μωρή τσουράπω να κωλο-μπύσουμε, οπότε βγές στεριά και άναψε κ εσύ τσιγάρο… λήμμα/ορισμός 312Ν-τομουνίτηςμάναςσου63/Ν739 : «πάμε θάλασσα» : Συγκάλυψη του επιτέλους ξυπνήσαμε(με Hulk-over από το μεθύσι) ας πούμε ότι πήγαμε να κολυμπήσουμε όσο πίνουμε μπυράκια, φράπες και τσιγάρα…Να ξέρουμε τι λέμε δλδ..


Με συμπαθώ, και ας μην με αγαπώ, με θαυμάζω και ας με κράζω, με βασανίζω αλλά με αντέχω. Εσενα μωρή χειρότερη που σε θαυμάζω, σε αγαπώ και σε συμπαθώ γιατί δεν με αντέχεις???




Τετάρτη 20 Φεβρουαρίου 2013

Ωχ....


Σημείωση:ο τίτλος αναφέρεται στην έκφραση του/της αναγνώστη/στριας.. διαβάζοντας τις πρώτες δύο σειρές..
Καπάκι ακολουθεί μπινελίκι. Καπάκι αφορισμός. Συγγνώμη!


Ήταν ένα αγόρι από ένα σημείο του πλανήτη που μιλούσε κ έγραφε (χμμμ φλερτάρει με το ψέμα) ελληνικά.

Ήταν ένα αγόρι που κάποτε θεωρούσε τον εαυτό του κατώτερο από διάφορους «μάγκες» ένεκα αφελέστατα προξενησθέντων τραυμάτων στο δημοτικό, στο γυμνάσιο και όπου έπαιζε Celine Dior*(παντούwise στα 90s) . 

Ήταν ένα αγόρι που προξένησε μεγάλους έρωτες(αυτό το έχει βιάσει, το έχει σκοτώσει και το έκαψε κιόλας το ψέμα) που κατέληξαν σε αποτρόπαιο ξερατό αλλά πριν απ’όλα πέρασαν από όλα τα είδη σιροπιών, nutella και σούζες με BMX (σ.σ. ε και;)

Ήταν ένα αγόρι που ανακάλυψε και λάτρεψε τους Manilla Road στον 22ο Μάρτιό του-έκανα και κάτι σωστά!




.....[Παρέμβαση από τη γειτονική γκαλερί (με αφορμή την metal αναφορά μου) καμένων στο ηλιέλαιο ποιητών (και τους είπα ρε πούστη μου ότι το ελαιόλαδο είναι σε προσφορά σήμερα και μέχρι εξαντλήσεως των αποθεμάτων).]

“Δεν θα εναποθέσω το σπαθί μου,
Δεν θα λιποτακτήσω,
Στα πέπλα της αποκρουστικής/αρνητικής(πάρε ό,τι σε βολεύει) μου ύπαρξης,
Είμαι ο άρχοντας και θα παραμείνω ”.
Από ποιητική συλλογή του 1983 τιτλοφορούμενη Κρύσταλ Λότζικ, από το 7ο crescendo με τίτλο «The veils of negative existence» του Mark Shelton(Θεός μιας παγκόσμιας χωρίς σταυρούς, αναστάσεις, ζαβαρακαντρανέμια και πέτσινα πέναλντι θρησκείας).


Αυτό το αγόρι που λες δεν έχει καμία σχέση με την ιστορία.
Απλά μέχρι να βάλει διαφημίσεις πρέπει να βρεις ένα κόλπο να σε διαβάσουν-δεν εννοώ παπάδες(είπε και τον πάτησε νταλίκα Σκάνια με 550 άλογα και 666 μουλάρια). 

ΠΡΟΣΕ(Υ)ΧΩΣ.. (μόλις 20 λεπτά δυσφημίσεις-ξεχάσαμε τι ταινία βλέπαμε) 


Η Μαρίνα πήγε για ψώνια με τη φίλη της, την δεν μας απασχολεί το όνομά της ούτως ή άλλως από το Μαρία το έβγαλε κ το φώναζε περήφανη στην γύρω περιοχή λες και ενδιέφερε κανέναν το όνομά της, αλλού εστίαζαν οι άνθρωποι.

Δν μ’αρέσει που δε μ’αρέσει αυτό που δε μ’άρεσε αλλά όταν δε σου αρέσει κάτι καλό είναι να μη σου αρέσει γιατί αν νιώσεις την παραμικρή τσιμπιά ότι κάτι σου άρεσε τότε θα πρέπει να εξηγήσεις το λόγο που σου άρεσε και κακά τα ψέμματα, είσαι φύσειν αντιδραστικός σε τέτοια θέματα.. Οπότε  άκου να δεις τι έγινε..

Ο Τάκης την είχε μεγάλη.. και την υπομονή του αλλά όχι αρκετά..

Αυτές οι δύο (καυλιάρες αν θυμάμαι καλά, πέρασαν και 20 λεπτά από τότε που τις είδα-σχόλια για μνήμη χρυσόψαρου να λείπουν) ζήτησαν τα μωρά μου να τις δώσουν να δοκιμάσουν 365(τυχαίος αριθμός) διαφορετικά στρινγκ έχοντας η καθεμία 9(το πολύ)€ στην(αααχ)  κωλότσεπή τους για να τα πλερώκουν αν επιτέλους κατέληγαν κάπου..
Δεν πρόλαβαν να καταλήξουν.

Ο εκνευρισμός θέριεψε στον εσωτερικό κόσμο του τυχαίου Τάκη ο οποίος ασυγκράτητος γαρ άδειασε το υπηρεσιακό του secuριtάδικο περίστροφο με τις.. πολλές τέλος πάντως σφαίρες στις βυζάρες(κατά το κοινό αίσθημα) των δύο ευειδών κορασίδων.


«Α ρε Τάκη, να τη λέγανε Ιοκάστη» σχόλιο ευτυχώς καλά κρυμμένου ειρηνοποιού, 
η σφαίρα φώναξε: έπαιξες στοίχημα παπαράκο;; στο ούρλιαξα μέσα στην αναμπουμπούλα, Αναγέννηση Δρυμικλάνων - Ολυμπιακός Γραφικών 3-0 με απόδοση ένα τόνο καρότα σε ξύδι.


Σήμερα είμαι μάρτυρας υπεράσπισης.


Τίνος όμως;;;;

Άτιμο Hangover.


Ευτυχώς που δεν υπάρχει θανατική ποινή (ευαίσθητο κοινωνικό σχόλιο).


*έχει επίτηδες γραφεί λάθος.


ΥΓ. Μαλάκα Νατάσα, σ’ευχαριστώ.
Αλήθεια.
Νατάσα;;
Ξύπνα μωρή!

Κυριακή 17 Φεβρουαρίου 2013

Φωτο-γραφικότητες


Και στην τελική τι είναι οι φωτογραφίες κολλητέ αναγνώστη? (γαμώ τις εισαγωγικές προτάσεις έτσι? Κυριολεκτικά και μεταφορικά).Θα σου πω εγώ όπως καταλαβαίνεις…

Που λες υπάρχει ο «κινέζος» ,ο τύπος όπου μην πατήσει το γαμώποδο του σε μια ξένη περιοχή τραβάει ta panda τα μνημεία, τις πλατείες, τα δέντρα, τα εμπορικά κέντρα και φυσικά την βυζαρου στην καντίνα. Θα μου πεις τι σε ενοχλεί ο Chinese ρε μαν, θα σου απαντήσω ότι χάνει και υποβαθμίζει το no-ημα της PhotoUyyyubiiiiZZzzz (φωτογραφία αλά φάτσαμπουκ). Α) Τα μνημεία και τα ρέστα υπάρχουν και στο google και σε ΚΑΛΥΤΕΡΗ ανάλυση , οπότε ή χώσου και εσύ μέσα ή ΜΗΝ το τραβάς (thats what she said!) B) Η φωτογραφία έχει σκοπό να μας θυμίζει μια συγκεκριμένη στιγμή της ζωής μας, αν πάνω σε ένα EPIC μεθύσι κλπ. τραβήξεις μια σάπια-κουνημένη-εμετική φώτο ΚΡΑΤΑΤΗΝ! Την τράβηξες για να σου θυμίζει εκείνη την στιγμή, ακόμα και τίποτα να μην φαίνεται αμα κάνει την δουλεία της κράτατην, αλλιώς είσαι ποζεράς.

Στην ίδια κατηγορία με τον Κινεζο είναι και η αρχι(δια)οργανώτρια των εκδρομών, αυτή που ζει την εκδρομή επειδή την ζούνε οι άλλοι, οπότε οι φωτογραφίες είναι για να πείσει τον εαυτό της πόσο καλά(θια και παλούκια) πέρασε(?)-περάσαμε. Θα την δείς να τραβάει φωτογραφίες τα δάκτυλα (μαλάκα δάχτυλα , ναι δάχτυλα, σόρι) της ώστε να έχει «άκυρες φωτόςςςςς». Άσε μας τσουλίτσα μου!(πάρτα twitter!).

            Ο Τέλειος Άνδρας , Ο Άνδρας ο σωστός (το κόβω εδώ μην φανεί πως ακούμε σκυλάδικα).

            Ναι ναι μύθος και ΠΑΠΑΡΙΑ ΜΑΝΤΟΛΕΣ. Αυτόν που θέλετε εσείς αγάμητες  αγαπητές γυναίκες είναι τον Πακιστανό μετανάστη από το πουθενιστάν. Και θα σε ξηγήσω γιατί, έχει ότι θες όποτε το θες, στην βροχή πετάγεται με ομπρέλα, στην πορεία μες το δακρυγόνο πετάγεται με μάσκα, το καλοκαίρι μες την ζέστη με νερό. Νομίζω βλέπεις που το πάω και στην τελική: ΠΟΙΟΣ ΑΛΛΟΣ ΜΩΡΗ ΣΟΥ ΕΧΕΙ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΤΟΣΕΣ ΦΟΡΕΣ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ?

            Αντι επιλόγου (το έχω δει σε τόσα βίβλια, ζήλεψα, δεν καταλαβαίνω το νόημα του αλλα δίνει μια έτσι Cult-κοκάλινα γυαλιά-τσάντα ώμου-βλέμμα «σκέφτομαι τα δικά μου» νότα).

Φυσικά δεν υπάρχει τίποτα να γράψω παραχάμου οπότε ελπίζω να σας από-γοήτευσα ασούμε.